"Nienawidzę tego.  Nienawidzę tego, że nie potrafię. Że coś tak idiotycznie prostego jak rozmowa sprawia mi trudność. Że nie umiem powiedzieć tego co myślę na czas, w odpowiedni sposób, nie będąc zagłuszona. Że mój głos ginie zanim jeszcze zdąży się wydobyć. Nienawidzę w sobie tego, że tak się boję innych ludzi. Czuję się z tym kompletnie do niczego. Po co mi to, że potrafię pisać, jeśli nie idzie to w parze z komunikacją międzyludzką? Po co mi te wszystkie słowa, których nigdy nie wypowiem, wybrzmiewające za późno, zapisane po fakcie? Nienawidzę strachu i tego, że przez tyle lat nie udało mi się jeszcze go opanować.  "

–Cztery Wieki Później